Nietypowe festiwale

Niektóre kultury wykształciły zwyczaje, które w Polsce mogłyby spotkać się z krytyką. Ich tradycje i obrzędy są często kontrowersyjne, a nawet makabryczne. Poznaj nietypowe, często krwawe festiwale na świecie. Część z nich niejednego może przyprawić o gęsią skórkę.

Moros y Cristianos (Maurowie i chrześcijanie) - tak nazywa się festiwal, podczas którego inscenizowane są parady i symboliczne sceny przypominające wygnanie muzułmańskich Maurów w 1492 r. Fiesty upamiętniające te wydarzenia popularne są zwłaszcza w południowo-wschodniej części Hiszpanii. Urządzane w różnych terminach są mieszaniną religii, historii i ulicznego karnawału. Nierzadko cała miejscowość żyje przez cały rok planami i przygotowaniami do następnego Moros y Cristianos. W Alcoy mieszkańcy tworzą aż 28 armii, a kostiumy obu stron odtwarzane są z wielką pieczołowitością, aby można było zabłysnąć podczas parady. W poprzednich latach, na zakończenie imprezy, Hiszpanie niszczyli kukłę Mahometa. Np. w Beneixama w rejonie Walencji przez długie lata symbolicznie wysadzano w powietrze głowę proroka napełnioną fajerwerkami. W lutym 2013 r., kiedy oburzenie świata muzułmańskiego z powodu karykatur sięgnęło zenitu, procederu zakazano. W Hiszpanii mieszka ok. miliona muzułmanów. Większość z nich to
imigranci z Afryki Północnej.

wg

Korzenie święta Aszura sięgają czasów przedislamskich. Prawdopodobnie wywodzi się ono ze zwyczajów wspólnoty żydowskiej zamieszkującej Medynę. Miejscowi Arabowie obchodzili je jeszcze przed Mahometem, zachowując tego dnia post. W dzień Aszury szyici urządzają domowe lub publiczne zgromadzenia, w trakcie których ludzie lamentują, a mężczyźni dokonują samobiczowania i uderzania w piersi, co jest symbolem cierpień, jakie zadano Husajnowi - wnukowi proroka Mahometa. Święto jest niekiedy obchodzone także przez wyznawców innych religii, na przykład przez niektóre grupy hinduistyczne i buddyjskie.

Festiwal Wegetariański to jeden z najbardziej drastycznych festiwali, jakie zna świat. Odbywa się dziewiątego miesiąca księżycowego w kalendarzu chińskim. Najbardziej widowiskowy jest na wyspie Phuket *w Tajlandii. Co roku, tysiące wiernych przyjeżdża tam, aby okaleczać swe ciała. Przez dziewięć dni wierni przechodzą ulicami miasta w dziewięciu różnych procesjach. Początki festiwalu sięgają XIX w. Podczas pochodów wierni rozcinają sobie twarz mieczami, a także przekłuwają sobie policzki i ręce ostrymi przedmiotami. Poprzez zadawanie sobie cierpienia pokazują swoje oddanie Bogu. Przedmioty wbijane są w ciało bez znieczulenia - jedyną dezynfekcję stanowi jodyna. Okaleczanie ciała jest formą pokuty za grzechy, a także symbolem oczyszczenia i hołdem dla bóstw świątyni *Bang Neow. Rytuały mają także zapewnić pomyślność przez najbliższy rok. Choć Festiwal Wegetariański wizualnie jest bardzo drastyczny, towarzyszy mu niezwykły nastrój. Ulice miasta są odświętnie przystrojone, a pielgrzymi, którzy licznie
nawiedzają w tym czasie wyspę, radośnie świętują od rana do wieczora, będąc wdzięcznym za wybawienie ich od zła.

El Colacho to tradycyjny, odbywający się co roku w święto Bożego Ciała obrzęd w hiszpańskim Burgos, który kultywowany jest od 1620 r. Jest to czas, kiedy bractwo Santisimo Sacramento de Minerva organizuje trwające tydzień uroczystości. W niedzielę odbywa się na ulicach miasta rytuał El Colacho. Mężczyźni udający diabła, w czerwonych i żółtych kombinezonach, przeskakują przez leżące na materacach dzieci urodzone w ostatnich dwunastu miesiącach. Obrzęd ma na celu oczyścić niemowlęta z grzechu pierworodnego, zapewnić im bezpieczne przejście przez życie i ochronić przed chorobami i złymi duchami.

Encierro to nic innego, jak przepędzanie byków ulicami miasta ze specjalnej zagrody na arenę, gdzie zwierzęta giną z rąk torreadorów. Wieczorem ich mięso serwowane jest w miejscowych restauracjach. Najsłynniejsze encierro odbywają się w Pampelunie i jest organizowane podczas świąt zwanych _ sanfermines _. W 2016 r. impreza odbędzie się w terminie 6-14 lipca. Każdego dnia, o ósmej rano, kilkanaście byków wypuszcza się na trasę biegnącą przez wąskie uliczki miasta, które wcześniej zostały odpowiednio zabezpieczone. Uczestnicy, trzymając w dłoniach zwinięte w rulon gazety, na 850-metrowej trasie uciekają przed rozjuszonymi zwierzętami. Choć impreza budzi liczne kontrowersje, to każdego roku przyciąga tysiące turystów, którzy szukają mocnych wrażeń. Tradycja fiesty ku czci św. Fermina, jednego z patronów Nawarry, sięga XVI w. Uroczystości i zabawy z tej okazji rozsławił amerykański pisarz Ernest Hemingway w swojej powieści _ Słońce też wschodzi. _

wg