Niezwykłe odkrycie w Gdańsku. Wszystko dzięki pracom remontowym
W Gdańsku trwa renowacja słynnego Żurawia. Podczas prac odkryto kamień wodny z wyrytą datą 1651. To najstarszy kamień tego typu, który udało się odnaleźć w stolicy województwa pomorskiego. Eksponat zostanie umieszczony na wystawie, która powstanie wewnątrz budynku po zakończonym remoncie.
Kamień pierwotnie mógł być wbudowany we wschodni mur Żurawia, graniczący z Motławą. Jego przeniesienie i osadzenie po zachodniej stronie budynku prawdopodobnie nastąpiło podczas późniejszych prac przy regulacji rzeki i przebudowie nabrzeża.
Niezwykłe odkrycie w Gdańsku
- Kamień wysokiej wody pokazywał, do jakiego poziomu doszła woda w czasie powodzi wiosną 1651 roku - mówił, w trakcie prezentacji odnalezionego zabytku, zastępca dyrektora NMM ds. merytorycznych dr Marcin Westphal.
Dodał, że zdaniem muzeum jest to najstarszy kamień tego typu, który udało się odnaleźć w Gdańsku.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Sztuka podróżowania - DS7
Muzeum podało, że ekspertyza wykonana przez dr Ewę Jachnicką, pełniącą nadzór konserwatorski nad remontem Żurawia, wskazuje, że wapień, z którego wykonano kamień pochodził ze szwedzkich wysp Olandii lub Gotlandii.
Odnaleziony eksponat zostanie poddany pracom konserwatorskim, a następnie umieszczony na nowej ekspozycji, która powstanie we wnętrzach gdańskiego Żurawia.
Nowa ekspozycja w gdańskim Żurawiu
Wystawa będzie różniła się od poprzedniej, którą można było oglądać w Żurawiu. - Z jednej strony wpisze się ona w zabytkowe wnętrze Żurawia, a z drugiej - zaskoczy widzów kilkoma ciekawymi rozwiązaniami multimedialnymi - zapewnił dr Marcin Westphal.
Wystawa ma przenieść zwiedzających do XVII-wiecznego portowego Gdańska, będzie rozmieszczona na kilku poziomach w obu basztach Żurawia oraz w części dźwigowej. Warstwa merytoryczna zostanie ujęta w fabularyzowanej, filmowej formie, której bohaterem będzie historyczna postać gdańskiego kupca i armatora Hansa Krossa.
Koszt remontu zabytkowego Żurawia i budowy wystawy to 18 milionów złotych. Realizacja projektu jest dofinansowana ze źródeł zewnętrznych: 13 mln zł przez Islandię, Lichtenstein i Norwegię w ramach funduszy EOG, a ponad 2 mln zł pochodzi ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, natomiast wkład własny NMM (ze środków finansowych MKiDN) to ponad 2,5 mln zł.
Termin zakończenia całego projektu przewidziano na wiosnę 2024 roku.