Białowieża to nie wszystko. Tak wypoczywa się na Podlasiu

Od ubiegłego roku trendy turystyczne uległy znacznemu przekształceniu. Polacy zaczęli zwracać większą uwagę na miejsca, które leżą poza utartymi szlakami. Szukają spokoju, większego kontaktu z naturą, chcą wypoczywać w nurcie slow – to wszystko oferuje Podlasie.

Region zachwyca bogactwem przyrody, w końcu to właśnie tutaj leży jeden ze słynniejszych parków narodowych w Polsce. Ale spędzając urlop w tym miejscu, można znaleźć też malownicze, zagubione wśród pól wsie oraz urokliwe miasteczka z zabytkami świadczącymi o wielokulturowym charakterze Podlasia.

-  Województwo podlaskie jest jednym z tych zakątków w Polsce, które w ubiegłym roku odnotowały bardzo duży wzrost zainteresowania. Nadal jednak nie ma tu tłumów, gdyż turyści dopiero odkrywają te okolice. Na pewno pozytywnie zaskakuje ich baza noclegowa, obejmująca głównie gospodarstwa agroturystyczne oraz domki letniskowe - mówi Kamila Miciuła-Szlachta z Nocowanie.pl.

Według portalu największą popularnością w regionie cieszą się miejscowości, o których sporo się mówi. Są to Augustów, Białowieża oraz Suwałki, uznawane za polski biegun zimna. Ludzie są osłuchani z tymi nazwami, stąd też może częściej wybierają właśnie te okolice. Poza tym to oczywiste turystyczne perełki Podlasia, ale trzeba sobie zdawać sprawę, że niejedyne.

Region jest niezwykle różnorodny, co potwierdzi każdy, kto choć raz miał okazję spędzić tam chociaż jeden weekend.

Chociaż w granicach Polski leży tylko niewielka część Puszczy Białowieskiej - większość jej obszaru należy do Białorusi - to park narodowy, i tak zachwyca turystów. Piszą, że jest to cudowne miejsce, w którym można się wyciszyć i nabrać dystansu do świata. Tę opinię łatwo odnieść do całego Podlasia, gdzie czas płynie wolniej, zgodnie z rytmem pór roku.

Szukając noclegu blisko Puszczy Białowieskiej, turyści zaczynają od Białowieży, gdzie znajdują się wejścia na teren parku oraz wyjątkowe pamiątki po czasach, gdy na polowania przyjeżdżali tu polscy królowie, a później carowie Rosji. Warto jednak zwrócić uwagę na miasteczko, które nazywane jest "bramą do Puszczy Białowieskiej".

Hajnówka leży na jej zachodnim krańcu. Miasto jest ośrodkiem turystycznym, ale także ośrodkiem mniejszości białoruskiej - dzięki Muzeum Kultury Białoruskiej, którzy stanowią w Hajnówce sporą część społeczności. Jednym z ważnych punktów na mapie Hajnówki jest drewniana cerkiew Świętych Braci Machabeuszy z 1846 roku. Można też zrobić sobie zdjęcie przy pomniku żubra, który stoi przed urzędem miasta, a także zwiedzić Park Miniatur Podlasia.

Atrakcję Hajnówki stanowi też kolejka wąskotorowa. Można nią dojechać do jeziora Topiło, leżącego w sercu Puszczy Białowieskiej.

Aby poznać prawdziwe Podlasie, wystarczy skręcić z głównej trasy w boczną drogę. Robi się wtedy ciszej, spokojniej, można nacieszyć oko polami uprawnymi z łanami zbóż. Niezwykłego kolorytu okolicy nadają prawosławne krzyże na rozstajach dróg. W co większych wsiach można zobaczyć drewniane cerkwie. Widać je już z daleka, gdyż zwykle mają kontrastowe barwy, przyciągające wzrok.

Za najpiękniejsze na Podlasiu uznawane są cerkwie w Trześciance i Puchłach. Na co dzień można oglądać je z zewnątrz. Aby zobaczyć kryjące się w środku piękne ikony i elementy wyposażenia, najlepiej udać się na niedzielne nabożeństwo.

Charakterystyczne dla podlaskich wsi są także chaty, których okna zdobią piękne okiennice. Zawsze otwarte, kolorowe, posiadające niezwykłe snycerskie zdobienia, nawiązujące do rosyjskiego budownictwa ludowego. Powstał nawet szlak turystyczny Kraina Otwartych Okiennic, który tworzą wsie Trześcianka, Soce i Puchły, położone na południe od Białegostoku.

Szwajcaria Podlaska to rezerwat przyrody położony w obrębie Parku Krajobrazowego Podlaski Przełom Bugu. Wyjątkowej atrakcyjności tej okolicy nadaje swoiste ukształtowanie terenu, będące efektem połączenia się w pobliżu Nepli doliny dwóch największych rzek Podlasia – Krzny i Bugu.

Przez rezerwat biegnie ścieżka edukacyjna, która ułatwia poznanie urokliwej okolicy. Jedną z największych atrakcji ścieżki jest malownicze starorzecze ukryte w zaroślach i szuwarach. Ma postać jeziorka z wyspą nazwaną "Wenecją". To bogate środowisko jest miejscem bytowania ptaków wodnych.

Sporym zainteresowaniem cieszy się także kamienna baba. Jest to wyciosany z granitu krzyż, na którego płaszczyźnie można dostrzec rysy wykutej twarzy. Wśród miejscowej ludności krąży legenda, jakoby była to dziewczyna, która wychodząc za mąż, sprzeciwiła się woli rodziny i została przeklęta przez swoją matkę.