Byczyna. Historia miasta i jego najważniejsze atrakcje

Byczyna – gdzie jest położona?

Byczyna jest położona w południowej części Polski, w województwie opolskim. Należy do powiatu kluczborskiego i jest siedzibą gminy miejsko-wiejskiej Byczyna. Odległość między Byczyną, a Kluczborkiem wynosi około 15 km. Miasto ma niecałe 4000 mieszkańców, a jego powierzchnia wynosi niecałe 6 km kw.

Do miasta można się dostać między innymi pociągiem - przez Byczynę przebiega linia kolejowa łącząca Lubliniec z Poznaniem, jednak najwygodniej przyjechać do Byczyny samochodem. W mieście krzyżują się dwie ważne drogi:
• Droga Krajowa nr 11 (z Bytomia, przez Lubliniec, Byczynę i Poznań do Kołobrzegu
• Droga Wojewódzka nr 487 (z Olesna przez Gorzów Wielkopolski do Byczyny).
Do Byczyny można dojechać również autobusem z Kluczborka.

Byczyna – jak jest historia miasta i skąd pochodzi jego nazwa?

Pierwsze wzmianki o Byczynie pojawiły się pod koniec XIII wieku, jednak nazwa miasta miała formę Byscina. W okresie wczesnego średniowiecza Byczyna była znaczącym grodem, a prawa miejskie nadano jej prawdopodobnie w 1228 roku. W późniejszym czasie miasto było wspominane pod różnymi nazwami, było nazywane między innymi:
• Byzina,
• Bychina,
• De Pitschin,
• Pitschen,
• Biczinensi.

Nazwa Byczyna pochodzi od słowa "byczyna", które oznacza miejsce, w którym hoduje się i prowadzi wypas byków. Formy Bitschin oraz Pitschen to zniemczone nazwy miejscowości, natomiast historyczna, polska nazwa została nadana miastu w 1946 roku, po tym jak rok wcześniej Byczyna została objęta przez polską administrację.

Byczyna – co warto zobaczyć?

W Byczynie znajduje się wiele obiektów, które zostały wpisane na listę zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa. Najbardziej charakterystycznym punktem miasta są średniowieczne mury obronne otoczone fosą. Co ciekawe, mury są zachowane w bardzo dobrym stanie, praktycznie w całości. Obwarowania mają długość ponad 900 m i otaczają miasto owalną linią. Mury wykonane są z cegły oraz kamienia, mają grubość ponad 1 m, a średnia wysokość zabudowania wynosi ponad 5 m. Oprócz murów w kompleksie obwarowań zachowana jest także baszta i dwie wieże. W zachowanym fragmencie fosy obecnie hoduje się pstrągi.

Ciekawym doświadczeniem będzie spacer wokół murów i po starym mieście, na którym można poczuć wyjątkowy klimat miasteczka, na który wpływają między innymi wąskie, brukowane uliczki i zadbane tereny zielone. Inne zabytkowe obiekty to między innymi:
1. Gotycki kościół ewangelicki pw. Świętego Mikołaja,
2. Gotycka kaplica cmentarna pw. Święte Jadwigi,
3. Barokowy kościół pw. Świętej Trójcy,
4. Park miejski założony w połowie XIX wieku,
5. Zabytkowe domy i kamieniczki na starym mieście,
6. Kuźnia na ulicy Okrężnej,
7. Zespół młyński na ulicy Polanowickiej,
8. Spichrz na ulicy Wąskiej.

Wart uwagi jest także ratusz, który powstał w swoim pierwotnym kształcie na przełomie XV i XVI wieku. W XVIII wieku ratusz został odrestaurowany w barokowo-klasycystycznym stylu, jednak w 1945 roku doszczętnie spłonął. W późniejszym czasie ratusz został zrekonstruowany, przy czym wiernie odtworzono dawną stylistykę. Po pożarze budynek został ponownie oddany do użytku dopiero w styczniu 1968 roku, a dokładniej 25 dnia tego miesiąca, kiedy to przypadała 380 rocznica zwycięstwa nad księciem Maksymilianem, austriackim arcyksięciem, który pretendował do polskiego tronu.

W mieście każdego roku organizowany jest Międzynarodowy Turniej Rycerski, który odbywa się w mieście dwa razy w roku (zwykle w maju oraz wrześniu). Poza tym, w Byczynie odbywają się zloty piłkarzy weteranów, na których pojawiali się między innymi Grzegorz Lato oraz Kazimierz Górski.