Marihuana. Wyrafinowana broń i psychoaktywne THC

Na zdjęciu widać szczyt rośliny konopi indyjskiej (Cannabis sativa). Włoski, którymi pokryty jest szczyt to komórki naskórkowe nazywane litocystami, w których przechowywane są grudki węglanu wapnia. Fioletowe grudki to gruczoły żywiczne wydzielające żywicę zawierającą delta-9-tetrahydrokannabiol (THC) – aktywny składnik konopi indyjskich. THC po raz pierwszy syntezował w 1963 r. izraelski neurobiolog Raphael Mechoulam (ur. 1930). Niezwykła struktura cząsteczki to wyrafinowana broń przed szkodnikami oraz psychoaktywne THC.

Hodowane w piwnicy

Odkąd roślina stała się popularnym lekkim środkiem odurzającym, wiele się zmieniło. Przez lata roślinę hodowano w piwnicach i halach pod promiennikami halogenowymi, tworząc coraz doskonalsze hybrydy. Jedną z nich była prawie doskonała hybryda meksykańsko-afganistańska Cannabis sativa X indica. Do lat 90. konopie rodziły kwiaty wielkości pięści, przy czym same rośliny były karłowate. Udało się wyhodować rośliny, w których koncentracja THC sięgała około 15 proc.

A jednak narkotyk

W wielu badaniach można znaleźć informacje, że jeden wypalony skręt może uszkodzić płuca tak samo jak pięć papierosów wypalonych w krótkim odstępie czasu, ponieważ dym marihuany zawiera co najmniej 50 proc. bardziej rakotwórczych substancji niż dym tytoniowy. Badania z Australii wskazują na połączenie długoterminowego palenia marihuany z zaburzeniami mózgu, do jakiego dochodzi po zażyciu innych narkotyków.

THC zachowuje się w mózgu podobnie do metaamfetaminy – wiąże się z receptorami, które powodują wyrzut hormonu szczęścia dopaminy. Konopie aktywują także inne obszary mózgu kontrolujące zdolności motoryczne. Dlatego czasami palacze "trawki" nie są w stanie wykonać najmniejszego ruchu, ale w momencie "upalenia" nikogo to nie obchodzi...

Źródło: 21. Wiek