Nie ma sytuacji bez wyjścia

Jacy w Bałtowie byli ludzie?

W średnim wieku, reprezentujący środowiska oświatowe, mały biznes i kilku bardziej świadomych rolników. Byli pełni inicjatywy, organizowali pikniki, festyny, spotkania z mieszkańcami na terenach sołectw, dyskutując z nimi nad potrzebą zmiany. Motorem napędowym gospodarki w Bałtowie miała się stać turystyka. I był to strzał w dziesiątkę.

I do cna zdegradowanym społecznie; poza paroma sklepikami, żadnej działalności gospodarczej, pozamykane koła gospodyń wiejskich, brak ochotniczych straży pożarnych, ziemia rolniczo kiepska (VI klasa), poziom inwestycji w gminie praktycznie zerowy, brak wodociągów, brak telefonii komórkowej, brak planu gospodarowania odpadami, brak polityki zagospodarowania przestrzennego, i co najsmutniejsze, gmina do 2002 roku nie pozyskała ani jednej złotówki ze środków przedakcesyjnych. Nie mówiąc już o całkowitym braku perspektyw na zdobycie pracy.

Skały wapienne, jary, tarasy widokowe, wąwozy, ale rzeczywiście głównym atutem była rzeka, mimo że prawie niewidoczna, bo zarośnięta i zaniedbana.

Uruchomienie na rzece Kamiennej spływu tratwami.

Tak, tratwy zaczęły się dobrze sprzedawać, ale one mają ograniczoną przepustowość.

Najnowszym wyzwaniem inwestycyjnym jest kąpielisko z prawdziwego zdarzenia. Za wiedzą mieszkańców już są wybrane tereny i będziemy budować dwudziestohektarowy zbiornik wodny do rekreacji z pełną infrastrukturą.

Od początku współpracy z programem „Gospodarka Społeczna na Bursztynowym Szlaku” duże wrażenie robił na mnie Jarek Kuba, dyrektor Stowarzyszenia „Bałt”. Był zdecydowanym liderem w grupie partnerów. Zaczynał wcześniej od innych i już wtedy odnosił sukcesy. Sądzę, że Jarek ma modelowy życiorys człowieka zakładającego firmę społeczną.