Wakacje z prezydentem, czyli niespodziewane spotkanie w środku lasu

Czernica, moja ukochana wioska nad Brdą w sercu Borów Tucholskich ma wiele do zaoferowania. Około 40 mieszkańców, dwa jeziora Dybrzk i Kosobudno, przez które przepływa Brda, przeszło 100-letni zabytkowy młyn i równie starą chałupę, dziś pustą, do której przez pierwsze kilkanaście lat mojego życia biegałam "do cioć" po świeże mleko od krowy. Jest tu też piękny staw, a od kilku lat nawet restauracja Stary Młyn, gdzie serwowanych jest dosłownie kilkanaście dań, za to wszystkie z produktów pochodzących z okolicznych jezior, pól i lasów.

Co najważniejsze Czernica oferuje też ciszę, spokój i wszechogarniający zapach sosen. Idealne miejsce, żeby zostawić za sobą wszystko, odpocząć od obowiązków i po prostu cieszyć się "tu i teraz" w najlepszym wydaniu. Zwłaszcza teraz, pod koniec sierpnia, kiedy znajdujące się nieopodal mojego malutkiego domku pole namiotowe powoli pustoszeje, na jeziorach też ruch już niewielki. Po prostu raj!

I nagle w tym raju pojawia się on - obecnie urzędujący prezydent RP, Andrzej Duda.

- Jak mnie tu znalazł? - to moja pierwsza myśl, zupełnie ignorująca fakt, że prawdopodobnie wizyta głowy państwa nie ma jednak nic wspólnego z moją osobą.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Środowy poranek, jak większość poranków w tej okolicy, nie zapowiadał wielkich zdarzeń. Słońce wstało na wschodzie - jak zwykle - drzewa szumiały normalnie, ptaki śpiewały, śniadanie samo się nie zrobiło. Poranek jak każdy inny.

Pierwsze symptomy (a przynajmniej pierwsze, które ja dostrzegłam), że w sennej Czernicy coś się jednak wydarzy, pojawiły się koło godz. 15. Wracam sobie spokojnie z leniwej wyprawy kajakiem w stronę Drzewicza, mijam cypelek, na którym od dziesiątek lat stoi Harcerska Baza Obozowa, aż tu nagle na wodzie pojawia się policja. Motorówka z mundurowymi płynie najpierw w jedną stronę jeziora, potem w drugą, sprawdza zarośla przy brzegu. Ewidentnie coś się dzieje.

Dwie godziny później poruszenie czuć już nie tylko na wodzie, ale także w lesie, gdzie spokojnie spaceruję z psem, schylając się po pojedyncze kurki. Ruch na drodze do harcerzy jest większy niż w czasie zmiany obozowego turnusu. Do bazy nieprzerwanie ciągną kilkuosobowe grupki młodzieży w mundurach.

Co chwila przejeżdża jakieś auto. Jedzie straż pożarna, karetka… Zdecydowanie coś się dzieje. Co? Ze strzępów podsłuchanych rozmów wynika, że spieszą się na jakieś ważne spotkanie. Po chwili wiem już z kim. Do Czernicy jedzie prezydent.

Zbliżam się do bazy i oczom nie wierzę - dziesiątki aut, jeszcze więcej ludzi, policjant z psem, ochrona, rozmaite służby, oczywiście harcerze, no i trochę turystów, którzy wyglądają na równie zaskoczonych jak ja.

- Naprawdę prezydent przyjeżdża? - słyszę pytanie pana z wózkiem.

- No tak mówią - pada odpowiedź ze strony kobiety z dwójką dzieci. - Zaraz ma być, zobaczymy - dodaje.

Oni stoją, więc ja też przystaję, a właściwie przysiadam. Nagle na leśnej dróżce pojawia się kolumna. Na czele grupa pieszych, za nimi auta z przyciemnionymi szybami. Scena jak z filmu, z tym że rozgrywa się w najcichszym i najspokojniejszym miejscu na świecie. Kolumna zbliża się powoli i widzę, że tuż za trzema panami, jak się domyślam z ochrony, faktycznie idzie prezydent. Grzecznie się uśmiecha i kłania. Równie grzecznie odpowiadam "dzień dobry" i myślę sobie, że chyba mniej by mnie zdziwiło spotkanie w tym miejscu królowej Elżbiety II (oczywiście gdyby monarchini nadal żyła). Sądzę, że w Borach Tucholskich bardzo by jej się spodobało.

Oczywiście prezydent nie jest pierwszą osobistością, która zawitała na te tereny. Mieszkańcy zawsze z dumą wspominają, że przepływał tędy kajakiem przyszły papież Jan Paweł II, wówczas młody ksiądz Karol Wojtyła. W Czernicy stoi nawet kapliczka ufundowana w 20. rocznicę rozpoczęcia pontyfikatu papieża Polaka przez Bruską Wspólnotę Parafialną "Panu Bogu Wszechmogącemu z wdzięcznością za obecność ks. Karola Wojtyły na kaszubskiej ziemi w latach 1953 i 1966".

Czytaj także: Bory Tucholskie i okolice. Przyrodniczy skarb Polski

Dziś już trudno stwierdzić, gdzie polski papież dokładnie biwakował i gdzie zatrzymał swój kajak, żeby przejść się po pięknych tucholskich lasach, ale lokalna duma z tego, że przepływał przez Czernicę pozostała.

Inną historią, której słuchałam od dziecka, jest opowieść o przejściu przez Czernicę wojsk napoleońskich, z samym Bonapartem na czele. Dziś, znając przebieg trasy francuskich żołnierzy, raczej trudno uwierzyć, że przechodzili przez samą wioskę, ale z pewnością byli nieopodal - w Bachorzu, gdzie w 1812 r. podczas popasu napoleońscy żołnierze wraz z przyjmującymi ich mieszkańcami wyciosali z grubej sosny blisko sześciometrowy krzyż, który ustawili na pamiątkę tego wydarzenia.

Czytaj także: Trująca puszcza w Polsce. "Niesamowita atmosfera tajemniczości"

Nie do końca wiadomo, gdzie dokładnie stał, wiadomo jednak, że czas, zwłaszcza lata wojennej zawieruchy, nie były dla niego łaskawe. Z krzyża została ledwie połowa i dziś nie zobaczymy go w sosnowych borach. Są za to jego repliki i to aż dwie.

Nie tylko Bachorze, ok. 30 km od Czernicy, chwali się wizytami francuskiego cesarza. Nieopodal miejscowości o wdzięcznej nazwie Swornegacie podobno siedział pod lipą. Z kolei w lesie koło Drzycimia odpoczywał ponoć na narzutowym głazie, zwanym do dziś kamieniem Napoleona. Podobnych miejsc w okolicy znajdziemy naprawdę dużo.

Wracając jednak do XXI w. i współczesnych VIP-ów… czyli prezydenta Dudy. On z całą pewnością przyjechał do samej Czernicy. A dokładnie do Harcerskiej Bazy Obozowej w Czernicy, przepięknie usytuowanej na wcinającym się w jezioro Kosobudno cyplu. Przyjechał, jak się później dowiedziałam, na spotkanie z uczestnikami Zlotu Wędrowniczej Watry "Rozwiń Żagle", przy okazji wywołując spore zaskoczenie u tutejszych mieszkańców i turystów.

Czytaj także: Bory Tucholskie. Kierunek dla miłośników dzikiej przyrody

- Nie on pierwszy - usłyszałam we wsi. - Prezydent Komorowski też był u harcerzy - przypomniał ktoś.

- Fakt, ale podobno Komorowski przyjeżdżał tu za dzieciaka na obozy - dodał ktoś inny.

- Prawda, tamten znał Czernicę wcześniej.

- Ciekawe czy Duda wcześniej o niej słyszał - zastanawiał się kolejny uczestnik dyskusji.

- Pewnie nie - padła odpowiedź. - Ale to też nic dziwnego. Większość Polaków nigdy nie słyszała.

To prawda, o Czernicy, podobnie jak o innych urokliwych, ale maleńkich polskich wioskach - czy to na Kaszubach, czy na Warmii, Podlasiu, Podkarpaciu czy Kujawach słyszeli tylko nieliczni. Tym bardziej nie mogę uwierzyć, że nie w Warszawie czy w Gdańsku, gdzie mieszkam, ale właśnie w tej małej, sennej i ukrytej wśród sosen miejscowości, do tego podczas niewinnego zbierania grzybów (nielicznych niestety) przyszło mi spotkać samego prezydenta.

Magda Bukowska, dziennikarka Wirtualnej Polski