Podróż po państwach nieistniejących. Azjatyckie perełki, które musisz poznać

Mandżukuo – ostatnie chińskie cesarstwo

Cesarstwo Mandżukuo krótko gościło na mapach świata. Powstałe w 1932 r. z woli Japonii państwo w północnowschodnich Chinach (Mandżurii) istniało do sierpnia 1945 r. Przez cały czas funkcjonowania Mandżukuo, choć nominalnie niepodległe, było całkowicie podporządkowane władzom z Tokio.

Stolicą było miasto Changchun, gdzie znajdował się pałac cesarski (istnieje do dziś). Dzisiaj ośrodek jest rozwiajającym się zagłębiem przemysłu samochodowego i hutniczego. Miasto było i jest znane także wśród miłośników sportów zimowych. Changchun gościł m.in. dwukrotnie – w 2006 i 2007 r. – zawody Pucharu świata w biegach narciarskich. Choć nie jest już stolicą cesarstwa, pozostało Changchun stolicą prowincji Jilin, w której znajduje się największy w Chinach kompleks stoczni narciarskich.

Ale Mandżuria (nazwa, do której powrócono po upadku cesarstwa) to nie tylko raj dla narciarzy. Sporo tu zabytków, np. w mieście Mukden przykład znajduje się okazały pałac cesarski – miniatura pekińskiego "Zakazanego Miasta".

Dawne cesarstwo słynie też z tygrysa mandżurskiego. Rezerwat jednego z najbardziej zagrożonych gatunków zwierząt na świecie znajduje się w pobliżu Harbina, który był niegdyś głównym centrum Polonii w Azji wschodniej.

Republika Dalekowschodnia – buforowe państwo na skraju Azji

W 1. poł. lat 20. ubiegłego wieku na północ od dawnego Cesarstwa Mandżukuo znajdowała się Republika Dalekowschodnia. Państwo to położone na wschodnim skraju dawnego Imperium Rosyjskiego miało oddzielić bolszewicką Rosję od Japonii.

Pierwszą stolicą Republiki Dalekowschodniej był Wierchnieudyńsk (obecnie Ułan Ude), a drugą – Czyta. Oba miasta są bardzo bogate w zabytki oraz muzea. W dzisiejszym Ułan Ude warto zwiedzić m.in. cerkiew starowierów, XVIII-wieczny sobór ikony Matki Bożej i cerkiew Świętej Trójcy. W mieście znajduje się także pomnik-głowa Lenina – największy tego typu obiekt w świecie.

W Czycie oczy turystów zachwycają secesyjne kamienice, a także wybudowane w tym samym stylu - instytut pedagogiczny, dworzec oraz sobór katedralny Kazańskiej Ikony Matki Bożej i cerkiew staroobrzędowców.

Tuwińska Republika Ludowa – w samym środku kontynentu

Na zachód od Republiki Dalekowschodniej położona była, tuż przy granicy z Mongolią, Tuwińska Republika Ludowa. Istniejące przez 23 lata państwo (1921-1944) znane było niegdyś dość dobrze filatelistom, a to z racji edycji licznych serii znaczków o treści przede wszystkim przyrodniczej.

Stolicą Tannu Tuwy, jak popularnie określano podporządkowany Moskwie kraj (w 1944 r. Stalin skończył z fikcją niepodległości, włączając Tuwińską Republikę Ludową do ZSRR)
, był Kyzył. Zabytków w tym mieście, które jest obecnie siedzibą władz Republiki Tuwy, nie ma. Trudno się temu dziwić, gdyż Kyzył powstał niespełna sto lat temu – w 1914 r. Miasto powinni jednak odwiedzić koniecznie wszyscy miłośnicy geografii. To tu bowiem znajduje się geograficzne centrum Azji. Środek największego kontynentu naszej planety wskazuje turystom obelisk górujący nad łączącymi się tu dwoma dopływami Jeniseju.

Księstwo Hajdarabad – muzułmańska wyspa

Opuszczamy surową północną Azję i przenosimy się na subkontynent indyjski. W środkowej części tego ogromnego półwyspu istniało do 1948 r. (wówczas włączono je do Indii)
Księstwo Hajdarabadu.

W stolicy tego państwa, rządzonego przez muzułmańskich władców, znajdowały się niegdyś jedne z większych na świecie kopalnie diamentów. Ale nie dla cennych kamieni przybywają tu dzisiaj turyści. Hajdarabad to skarbiec zabytków – idealne miejsce dla miłośników kultury i historii Indii.

W dawnej stolicy księstwa, by tylko do niej się ograniczyć, trzeba zobaczyć: XIX-wieczny pałac monarszy, meczet z XVI w., którego cztery wieże są symbolem miasta, Birla Mandir – hinduistyczny kompleks świątynny, oraz Mekkę Masdżid – święte miejsce muzułmanów, które wzniesiono, wykorzystując czerwone cegły z Mekki.

Królestwo Hidżazu – najświętsze miejsce muzułmanów

Przenosimy się do Azji zachodniej, na Półwysep Arabski. Królestwo Hidżazu położone w zachodniej części rejonu, nad Morzem Czerwonym, zostało zlikwidowane w 1925 r., gdy kraj ten włączono do dzisiejszej Arabii Saudyjskiej)
. To tu znajdują się dwa najświętsze miejsca muzułmanów – Mekka i Medyna, do których wstęp mają wyłącznie wyznawcy tej religii.

Nic natomiast nie stoi na przeszkodzie, by odwiedzić Dżuddę. Warto tu zobaczyć stare miasto z prowadzonymi wciąż wykopaliskami, gdzie znajdować ma się grób biblijnej Ewy (miejsce niedostępne dla zwiedzających). Na 30-kilometrowej esplanadzie, popularnym miejscu spacerowym, można natomiast podziwiać Fontannę Króla Fahda – najwyższy tego typu obiekt na świecie.

Nie tylko fontanna budzi w Duddzie podziw turystów. W mieście budowany jest obecnie najwyższy wieżowiec na świecie, Jeddah Tower, który ma mierzyć ponad kilometr wysokości.

I jak tu nie podziwiać Saudów?