Sapmi, czyli Laponia, obejmuje prawie 1/3 powierzchni Finlandii. Z Rovaniemi, głównego miasta Laponii, będącego dobrą bazą do jej zwiedzenia, do północnej granicy kraju (Utsjoki) jest 450 km. Przez stulecia były to najsłabiej znane rejony Europy, terra ultima, "kraniec ziemi". O Laponii jako pierwszy szerzej pisał Olaus Magnus w swej wydanej w 1555 r. Historii ludów Północy. Pierwszą ekspedycję, którą można by określić jako naukową, wysłano długo po odkryciu Ameryki, w 1601 r., decyzją szwedzkiego króla Karola IX. Laponia, podobnie jak Karelia, jest dla Finów nie tylko krainą fizyczną. W myśli, a przede wszystkim w sercu, wywołuje tęsknotę za pewną wolnością, której nie spotkamy już w cywilizacji współczesnej. Ale to także ziemia ludu przybyłego na tereny obecnej Finlandii przed Finami, intrygujących Lapończyków, zwanych obecnie Saamami (zob. ramka niżej).