Wilno

Wilno jest miastem świątyń. Przepiękne Stare Miasto zajmuje trzykrotnie większą powierzchnię niż imponująca krakowska Starówka. To Stolica Kultury Europejskiej 2009. Gościnni mieszkańcy, dobre jedzenie i dziedzictwo historyczne przyciągają do Wilna tłumy turystów.

Wilno - historia

Wilno to stolica Litwy, położona na Pojezierzu Wileńskim, nad rzeką Wilią. W całej aglomeracji miejskiej mieszka około milion osób. Miasto pod względem powierzchni jest największe w krajach bałtyckich. Wilno jest historycznie mocno związane z Polską. Do 1795 było stolicą Wielkiego Księstwa Litewskiego w Rzeczypospolitej Obojga Narodów, a w latach 1922–1939 znajdowało się w granicach II RP.

Można tu zauważyć większość stylów architektonicznych Europy – w stolicy Litwy zobaczymy budowle m.in. w stylu gotyckim, renesansowym czy klasycystycznym. Stare Miasto w Wilnie trafiło w 1994 roku na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Wilno – pogoda i temperatury

Kiedy jechać do Wilna? Dzięki łagodnemu klimatowi (przejściowy pomiędzy kontynentalnym a morskim) turyści odwiedzają Wilno przez cały rok. Najczęściej przyjeżdżają w miesiącach letnich, kiedy jest 20-30° Celsjusza, a nocami około 14°. Od czerwca do sierpnia zdarzają się jednak duże upały, a zimą silne opady śniegu i mrozy, nawet około dwudziestostopniowe. W latach 40-tych XX wieku zanotowano w Wilnie najniższą temperaturę: –37,2° Celsjusza. Najbardziej deszczowy jest lipiec, najmniej pada w lutym.

Wilno - zabytki

Co warto zobaczyć w Wilnie?

• Starówkę. To średniowieczne Stare Miasto o największej powierzchni w Środkowej Europie – około 360 hektarów.
• Ostrą Bramę, miejsce kultu religijnego i pozostałość dawnych fortyfikacji.
• Plac Katedralny z katedrą i wysoką na 57 metrów dzwonnicą.
• Zamek Górny z Basztą Giedymina na Górze Zamkowej (obecnie w baszcie znajduje się Muzeum Zamku Wileńskiego).
• Ulicę Zamkową (Pilies), główny trakt prowadzący kiedyś do Polski i Rosji, obecnie niezwykle różnorodna architektonicznie trasa i najbardziej reprezentacyjna ulica w stolicy Litwy.
• Kościół św. Anny przy ulicy Maironio, z robiącą wrażenie fasadą i pobliskim pomnikiem Adama Mickiewicza.
• Szesnastowieczny Uniwersytet Wileński, lider nauczania (z bardzo wysokim poziomem) na terenie kraju.
• Zamek Dolny, siedziba książąt i królów, przy Placu Katedralnym.
• Bazylikę św. Stanisława Biskupa i św. Władysława, miejsce pochówku koronowanych głów.
• Cerkiew Świętych Konstantyna i Michała (Cerkiew Romanowska) z 1913 roku, na Górze Bouffałowej.
• Litewskie Muzeum Narodowe z 1952 roku, z obszernymi zbiorami archeologicznymi, kultury etnicznej, z pomnikiem Mendoga.
• Cerkiew św. Mikołaja przy ulicy Wielkiej z XIV wieku, ze szczątkami znanych świętych.
• Wieżę telewizyjną, licząca 326,5 metra, z lat 80-tych XX wieku, będącą w czołówce najwyższych budynków europejskich. Na 19. piętrze jest restauracja, która obraca się o 360° w 45 minut. Przed Bożym Narodzeniem dekoruje się ją lampkami choinkowymi. Widoczność wynosi 40 kilometrów, a z obiektu można skakać na bungee.
• Cmentarz na Rossie z początku XIX wieku z grobami polskim żołnierzy i grobem z sercem Józefa Piłsudskiego.
• Ogród botaniczny, prawie dwustuhektarowy, z najbogatszą na Litwie kolekcją roślin i aż 9 tysiącami gatunków. Obiekt dziedzictwa kulturowego z dworkiem, parkiem i stawami. Aby lepiej poczuć dawny klimat miejsca, warto tu pojeździć konno bądź wypożyczyć karetę z woźnicą.

Wilno – lokalne potrawy

Litewska kuchnia nie należy do dietetycznych czy lekkostrawnych tutejsze potrawy powinny być przede wszystkim sycące. Ich bazą są dania mączne, ziemniaczane, polane tłuszczem, śmietaną, posypane skwarkami. Spożywa się tu dużo kapusty, roślin strączkowych, buraków. Z przypraw dominują czosnek, gałka muszkatołowa, pieprz, kolendra.

Co zjeść i wypić w Wilnie?

• Cepeliny, podłużne pyzy z mięsem, rybą lub nadzieniem grzybowym.
• Bliny, placki ziemniaczane ze śmietaną, sosem lub kawiorem.
• Chłodnik litewski, z kwaśnego mleka, śmietany, buraków, ogórków, z gotowanymi jajkami i koperkiem.
• Babka ziemniaczana, zapiekanka z boczkiem i cebulą.
• Kindziuk, twarda wędlina litewska, wędzona, wieprzowa, podawana w świńskich kiszkach.
• Kibiny, kruche pierożki z ciasta, z kuchni tatarskiej, najczęściej z mięsem, czasem serwowane z bulionem.
• Chleb litewski, ciemny, na zakwasie naturalnym, bez konserwantów, z miodem, kminkiem, rodzynkami.
• Świńskie uszy, wędzone, parzone, mocno przyprawione, jedzone jako przekąska do piwa.