poznaj świat(strona 4/5)

To dobre góry, żeby się zagubić. Gdzieś pośród mrocznych wąwozów parujących wilgocią, w cieniu zamkowych ruin na wulkanicznej skale, albo na bezludnych szlakach z pierwszorzędną panoramą. Góry dla koneserów.

Ogromny kraj, z którym wiążą się młodzieńcze sentymenty lektury książek Arkadego Fiedlera, otworzył swe podwoje
i nareszcie możemy podróżować tam bez wizy w paszporcie

Ledwo zbadane z powodu politycznej izolacji Libii pozostałości upadłych imperiów są dziś najbardziej łakomym kąskiem dla archeologów z całego świata.

Marzenia się spełniają: do nieba sterczą olbrzymie wapienne turnie wśród nich czają się dzikie i skaliste płaskowyże, w zielonych dolinach kryją się pełne słońca wioski. Takie są Dolomity.

Pamiętają średniowiecze, wojny światowe, powojenne burze. Niemi świadkowie największych tragedii morskich wszech czasów.

Jadąc etiopską ciężarówką w stronę granicy Dżibuti szukałem w pamięci cytatów Rimbauda, francuskiego poety i awanturnika. Jak on nazywał ten skrawek Afryki? …apokaliptyczne pustkowie …miejsce zapomniane przez Boga? ...przeklęta francuska kolonia?

Archipelag prawie dwustu różnorodnych wysp rozsianych na Morzu Śródziemnym odwiedza co roku - samolotem bądź żaglówką - dwa miliony turystów. Prawdziwy raj na Ziemi.

Wszystko tu kręci się wokół różnorakich peregrynacji: pielgrzymka do Santiago, podróże Kolumba, uganianie się za wpółdzikimi końmi.

Birma to kraj kontrastów i rzeczy zadziwiających, jedno z najbardziej intrygujących miejsc na świecie, dotykane przy tym co i raz straszliwymi klęskami.

Cały dzień marszu. Cudownie. [...] Robi się ciepło, słońce bez chmur, bez wiatru, w głowie huczy od tysiąca pomysłów. Podróż balonem dookoła świata, trawers Arktyki, przejście Bajkału w zimie [...]. Dużo trzeba poprawić: nauczyć się języków, wyjść z nory, poszukać porządnego mieszkania, znaleźć sens życia.

Na podpisanie traktatu reformującego Unię Europejską stolica portugalii zaprosiła szefów 27 państw do Klasztoru Hieronimitów. Niełatwo o bardziej dostojne miejsce i piękniejszy, a przy tym niezwykły zabytek.

Ten niepozorny skrawek wulkanicznej ziemi o wymiarach zaledwie 16x17x23 km budzi od wieków emocje wśród podróżników, głównie za sprawą monumentalnych posągów Moai.

Mało kto zapytany o to, gdzie leży Kociewie odpowie poprawnie bez zastanowienia. Tymczasem maleńka kraina historyczna u wrót Pomorza może niejednym zaskoczyć.

Gdzieś tam znajdował się „cejloński koniec świata”.Za każdym zakrętem oczekiwałem jakiejś wskazówki, że ów świat zmierza ku końcowi. Pragnąłem, by było odludnie, dziko i nastrojowo.

Samolot obniżył lot. Wyglądam przez okno - góry powoli przechodzące w nizinę, a na niej setki pól ryżowych i wiosek. To charakterystyczny, jedyny na świecie widok: jestem w pobliżu Hanoi.

Góry, góry, góry i znów góry... i kaniony. Tak najprościej można scharakteryzować Czarnogórę. Wyruszając na tę wyprawę, nie mieliśmy czasu, aby przygotować się do niej merytorycznie. Bałkański kociołek to zbyt skomplikowana materia, żeby zgłębiać ją w atmosferze pośpiechu.

Piątkowe popołudnie Tallin rozbrzmiewa stukiem. Przez kilka godzin terkocą po bruku maleńkie kółka walizek ciągniętych przez turystów od portu promowego do centrum.

Wszystko co najciekawsze znajdziesz na południu kraju. Starożytną Petrę, czerwone piaski i skały pustyni Wadi Rum oraz rafy koralowe w pobliżu Aqaby.